Bu yazinin yazildigi sirada henüz ABD secimleri tamamlanmamisti, Türkiye’nin ve dünyanin önemli bir bölümü de o mu, bu mu kazanacak diye tahmin yürütmeye devam ediyordu.
Konumuz kimin secildigi degil, cünkü Türkiye’nin ve dünyanin önemli bir bölümü icin kimin secildiginin bir önemi de yok; ABD’nin politikalari baskan tarafindan belirlenmez, baskan sadece önyüzde bu politikalarin uygulayicisi rolündedir, neredeyse etkisiz elemandir. Bu acidan bakinca, ABD’de kimin secildigini Türkiye ve dünyanin dört bir yaninda izleyenler, olsa olsa liberalizme gönül verenler ve is dünyasinin ileri gelenleri ile siyaset, devlet mekanizmasinin elitleri olacaktir.
Halklar nezdinde ABD baskanin kim oldugunun bir önemi hic yoktur, ABD’nin ne yaptiginin ve yapacaginin bir onemi tabii ki vardir ama bu da secilen baskandan bagimsiz, ister demokrat ister cumhuriyetci olsun, bambaska bir gercektir.
Cocukluktan bir ani paylasayim.
Dogan Kardes dergisi vardi ve 1970’lerde ilkokul yillarinda cocuk dergisi olarak bunu okurduk. Eğlendirici olduğu kadar eğitici de oldugundan "Teksas-Tommiks"in yaninda "Doğan Kardeş" de takip edilirdi. “Hayvan Ciftligi”, “Sirinler” gibi “egitici” cizgi romanlarla ilk burada tanistik.
Unutmuyorum, Behrangi diye birinin hikayeleri cizildi. O zaman ilkokul ögrencisi olarak Behrangi kim bilemedik ama ilgiyle okurduk ve ancak yillar sonra ögrendik. Behrangi, Azarbeycan kökenli, Iranli, cocuk hikayeleri yazan bir cocuk edebiyatcisiydi. Iran’da, cocuk edebiyatina ait eserleri vardi ve bazilari yasakliydi. Bir cizgi romani beni cok etkilemisti, hic unutmadim.
Hikayaye göre, isimsiz bir ulkede bir secim yapilmaktadir. Iki tane aday vardir. Biri sola bakan adam, digeri saga bakan adam!
Sokaklar afisleri ile doludur, insanlar bir o mitinge, bir diger mitinge kosa kosa gitmektedir. Afislere dikkatli bakinca, ayni adamin bir soldan profili, bir de sagdan profili kullanilmistir, esasinda her ikisi de ayni adamdir. Cok sey anlatir bu cizgi roman…
Iste ABD secimleri tam da budur, ister Biden, ister Trump gelsin, calisanlar, ögrenciler, savas karsitlari, cevreciler, yoksullar vb. yani kisaca halkin cogunlugu icin hic bir onemi yoktur. Bu insanlarin bu baskanlardan ve temsil ettikleri degerlerden bir beklentisi de yoktur.
Bir baska örnek Küba’dan…
2016’da Obama neredeyse 100 yil sonra Küba’yi ziyaret eden ilk ABD baskani olarak adaya indiginde, herkes cok fazla beklenti icine girdi. Adada büyükelcilik acildi, ABD’den sivil ucuslar basladi ama ne 60 yillik abluka da, ne de Helms-Burton yasasi gibi ablukanin etkilerini agirlastiran yasalarda bir degisiklik yapabildi. Hatirlatmak gerekirse, yukarida bahsi gecen yasa da Obama gibi bir baska demokrat baskan olan Clinton zamaninda kabul edilmisti ve o da bu yasanin cikmasini engelleyemedi.
Yani demem o ki, ABD baskanin demokrat veya cumhuriyetci, siyah veya beyaz olmasinin, kim oldugunun en ufak bir önemi yoktur ABD politikalari icin. Bu politikalar baskandan bagimsiz tikir tikir isler, ABD, emperyalist ajandasini yürütmeye devam eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder