ABD'den bakınca - III

Yine bir iş seyahati için ABD'deyim.

Mayıs 2007'de geldigimde daha seçimler yapılmadığından herkes aynı soruyu soruyordu:

'What's the political situation in Turkey?'!
(Türkiye'de politik durum ne âlemde?)

Kasım 2007'de tekrar gittim, bu defa seçimler yapılmıştı, AKP geldi ya; konu laik mi kalacağız yoksa, İran benzeri mi olacağız? Sorular da değişmişti

'Are you going to invade Kurdhistan?'
(Kürdistan'ı işgal edecekmisiniz?)

Diyordum ki; Irak'ta zaten bir tane işgalci var, o da sizsiniz! Bizim derdimiz bir yeri işgal etmek değil, sınırlarımızdan memnunuz biz!

Diyorlardı ki; biz oraya barış götürdük.
Diyordum ki; o yüzden mi Bir Milyon Iraklı öldü/yaralandı/yurtlarından oldu/mülteci oldular. Ebu Garib, Guantanamo, CIA'in uçan sorgu uçakları size birşeyler ifade ediyor mu?
Ses yok!

Bu defa Newyork'dayım, Mart 2009, eğitim için burdayım. İkiz kulelerin yerine yapılacak binanın inşaatının hemen yanında, saldırıda ölenleri anımsatmak için bir yer ayrılmış. Orada bir afiş dikkatimi çekiyor "Dünya Ticaret Merkezi'nde ölenlerin sayısı doğru değildir, çünkü evsizler dikkate alınmamıştır" Buradaki ironi aslında ABD'de ki evsizlerin çaresizliğine ve yaşarken olduğu gibi, öldüklerinde de yok sayılmalarına dikkat çekmek.

3. gün akşam üstü eğitim aldığım binadan çıktım metroya doğru gideceğim ama akın akın bir kalabalık geliyor, hepsinin kafasında bir örnek beyaz bere, berenin ortasında UFT (The United Federation of Teachers, Öğretmenler Federasyonu), ellerde pankartlar... Hemen yolumu değiştirdim aralarına katıldım. Neredeyse iş çıkış saati, hava soğuk, trafik yavaştan kilitlenmekte. Fakat tersine bir trafik var, metro çıkışlarından caddelere doğru insan akıyor. Miting alanına geldik ama artık ilerlenmiyor, burası aslında kocaman bir bulvar ve trafiğe kapalı.

Konuşmalar başlamış ama kürsü ileride ve varmak çok zor. Her yerde hoparlöler, televiyon ekranları yerleştirilmiş, kürsünün yakınındaymış gibi herşey apaçık. Son derece temiz pak giyinmiş "beyaz yakalı" beyler bayanlar, çocuklar, kasklarıyla, tulumlarıyla, botlarıyla siyah, beyaz işçiler, öğrenciler, yaşlılar, gençler...

Pankartlara bakıyorum


"Fair Share, Tax Reform" anlamı "Vergi Adaleti". "Education for the Nation" anlamı "Herkes için Eğitim". "Fair Budget for all" anlamı "Herkes Bütçeden eşit pay almak istiyor" ve daha benzeri birçokları, Irak ve Afganistan savaş karşıtı pankartlar da çoğunlukta...


Bir diğer önemli slogan; "Education is our future, Don't take that too" anlamı "Eğitim geleceğimiz, onu da elimizden almayın bari!". Bazıları demek ki bu kadar çaresiz hissediyor kendini.


Süphesiz en müthiş olanı ise Newyork sokaklarında "Marx is Back, Marx geri geldi" seslerinin yankılanmasıydı. Newyork'lu sosyalistler http://www.nycsocialist.org/ Devlet okullarının sorunlarını, eğitim bütçesindeki kısıntıları, işten çıkarmaları, sağlık sistemindeki kesintileri, "Marx" üzerinden, sosyalist fikirlerin dünyayı nasıl değiştirebileceğini haykırmaktaydılar.

Mitingin ertesi günü Harlem'e gittim. Amacım, 1960'da Birleşmiş Milletler Toplantısı için Newyork'a gelen Fidel'in kaldığı otel, Hotel Theresa'yı bulmaktı. Buldum da!

Fidel'in yanı sıra Louis Armstrong, Muhammed Ali, Jimi Hendrix, Ray Charles'ı ağırlayan, Fidel'in geldiği yıl, JFK'in seçim kampanyasına ev sahipliği yapan otel, ofis binasına çevrilmişti. Ne yazık ki Fidel'e veya o günlere ait hiç bir iz kalmamıştı. Binanın altındaki dükkanlarda çalışanlar, binanın tarihi hakkında bile habersizdiler.

Değerli Bertan Onaran'ın dediği gibi "Küresel Harakiri" burada da kendini göstermişti. "Marx Marx" diye haykıran Newyork'lular acaba telep ettikleri bunca insâni beklentilerinin, 50 yıldır ambargo uyguladıkları ve 50 yıldır "Sosyalizm"le yaşayan, örnek olan ve örnek alınan Küba'da nasıl sağlandığının farkındalar mı?

ABD'de sosyalist bir devrim olur mu?

Keşke olsa ama bence mümkün değil. Ancak, Kapitalizm'in kalesinde, Wall Street'in hemen kıyısında, "Marx is Back" sloganlarına eşlik etmenin de eşsiz bir tadı var.